Jannes

'Papa, papa, papa', schreeuwde Jannes zaterdagochtend. 'Ik mag weer voetballen. Kom er snel uit papa!'. Papa Gerrit deed zijn ogen open, keek eens richting de gordijnen en hij zag dat het buiten nog donker was. 'Verdomme', dacht hij bij zich zelf. 'Nou is dat gore rooie rotjoch alweer weer veel te vroeg wakker en hij hoeft pas om 14.30 uur te voetballen.'

'Papa! Kom nou! Ik wil voetballen!', riep Jannes. Gerrit was er wel klaar mee en stapte zijn bed uit. Hij deed de deur van de slaapkamer van Jannes open, pakte het jong bij z'n lurven, gaf hem een rotschop en zei: 'Als je nou je bek niet houdt, sla ik je in je ballen'. Zodoende was Jannes in ieder geval tot een uur of half 1 wel weer stil.

Uiteindelijk begon om half 1 het zelfde riedeltje weer. Gerrit liet Jannes los en het jochie sprintte gelijk naar zijn fietsje. Gerrit trok hem aan zijn schouder terug en dirigeerde hem naar de keukentafel. 'Jannes, wat heb ik gisteravond tegen je gezegd?', vroeg Gerrit.

'Ja papa, ik weet het. Ik moet beter mijn best doen. Meer lopen enzo', antwoordde Jannes. 'En wat nog meer?', vroeg Gerrit. 'Ik moet beter in de bal komen, beter afspelen en proberen eens normale doelpunten te maken', ging Jannes door. 'Owhja en geen rood meer pakken zoals toen in het stadion, omdat ik toen een seizoen geschorst was omdat ik de scheidsrechter bijna tackelde.'

Gerrit was bijna een soort van trots. Hij nam kleine Jannes mee naar de garage en samen fietsten ze naar Sportpark de Balk. Daar stond het hele elftal van DGL, Bonemans, Eltoy en Skip al klaar en ze namen Jannes gelijk op. Gerrit was blij dat hij eindelijk een vereniging had gevonden die zijn zoon wilde laten voetballen. Hij wist dat Jannes moeilijk te plaatsen was, maar uiteindelijk bleek dat VV Avereest meer rasgenoten van Jannes binnen de gelederen had.*1

Iedereen ging richting de kleedkamer en kleedde zich om. De leiders stonden interessant bij de muur en Bonemans nam het woord. Hij kwam met de volgende opstelling: Linksback Dokkie, centraal Haas en der Hauptstürmfuhrer. Rechtsback Ecke. Links op de midden Meulknik, centraal Pinkel en Rooie Marc en op rechts Kwak. In de spits stonden Puddy en Jannes. 'En vergeet Vonder niet in de goal', gaf DGL nog even aan. Die keepte omdat Oublie z'n schouder nog in Banthum lag.

Jannes was zo blij. Hij stond zo maar in de basis. Hij kon Bonemans wel een kusje geven, want dit had hij nooit verwacht. Met tranen van blijdschap deed hij de grote mensen voetbalkleren aan. Die mooie witte sokken, dat mooie witte broekje en vandaag dat zwarte mooie warmloopshirt omdat de tegenstander de Bruchterhenkies ook wit met een streepje rood/blauw aan had.

Jannes liep bij het begin gelijk naar de scheidsrechter toe. 'Ik zal u niet tackelen hoor', zei hij direct tegen de kale leidsman. Deze glimlachte een keer naar de kleine rooie knul en niet veel later floot hij voor het begin. Jannes begon direct te draven. Hij kwam in de bal, hield hem vast en moest de nodige verdedigers constant van hem afhouden. Hij merkte ook dat de jongens van Bruchterveld veel op hem spuugden, maar dat was hij wel gewend. Dat kwam omdat hij zo'n vies rood ventje was, had papa Gerrit hem eens verteld.

Das Dritten kreeg kansen, maar het was Bruchterveld dat maar liefst 0-2 voor kwam. Eerst liep Rooie Marc niet lekker met met de nummer 14 van de Henkies mee en de instappende Hauptstürmfuhrer deed het vervolgens ook niet voortvarend. De knul rondde beheerst af door de beentjes van Vonder. Daarna kwam er een voorzet van hun rechterkant. Kwak en Meulknik stonden er naar te kijken en de spits kopte hem diagonaal in.

VVA bleef wel aanzetten, want ze waren gewoon beter. Meulknik was in zijn hoofd al een doelpunt aan het vieren, ware het niet dat hij weer knullig over zijn eigen benen struikelde. Hij claimde uiteraard dat hij getorpedeerd werd, maar uiteindelijk staat hij ook na de deze wedstrijd nog steeds op NUL doelpunten.

Jannes bleef gaan. Hij bleef sleuren. Hij legde ballen af. Hij kwam de zestien weer in, maar iedere keer bleef een doelpunt uit. Rooie Marc stiftte tussendoor de bal nog een keer op sublieme wijze vanaf een meter of twintig, maar de bal spatte op de lat uiteen. Uiteindelijk werd VVA een halve seconde voor rust geholpen door één van de Henkies die was vergeten dat hij niet meer op volleybal zat. Een mooi hoog pasje werd net in de zestien door de gozer weg getikt met zijn hand en de verdediger kon zich zelf met dezelfde hand als dat hij naar de bal sloeg, ook wel voor zijn eigen kop slaan.

Hoewel de leiding bij een voorgaande situatie al had geroepen dat Rooie Marc een strafschop mocht nemen, toen het een vrije trap op de zestien bleek, was het toch Jannes die snel de bal greep.

Het mannetje wilde zo graag. Hij nam een aanloop en schoot de bal onberispelijk over de grond en onder de doelman van de Bruchters door. Hij juichte, hij schreeuwde en hij huilde van geluk. 'Kijk papa, kijk dan! Doe ik het zo goed papa?', riep hij naar Gerrit. Gerrit zag het niet, want die was op het andere veld naar het eerste elftal aan het kijken. Direct daarna was het rust.

De boel werd een beetje omgezet. Haas stapte samen met Hein te vaak door als centrale verdediger, waardoor er gaten vielen. Daarom kwam Daanvoerder er in voor Haas, die gelijk de vlag mocht hanteren. Dit resulteerde in mooie foto's op de familie-app omdat Spaik dit uiteraard direct met iedereen deelde. Kwak was ondertussen al gewisseld voor Kwik. Dokkie ging er uit voor Katoekan, Jaapie ging erin voor Meulknik en Puddy werd gewisseld voor Langlelijk.

De Henkies begonnen de tweede helft ook nog eens met tien man door de handsbal. Het resulteerde direct in de 2-2 van Ecke. Die stoomde op via rechts, gaf weer eens voor en de bal belandde in de lange hoek. Wat later en na legio gemiste kansen was het Rooie Marc die ook eindelijk zijn doelpunt pakte. Twee verdedigers tackelden elkaar waardoor Marckie droog af kon drukken. Tussendoor draaide het de Bruchters voor de ogen omdat Kwek er ook in was gekomen.

Toch werd het door defensief geschutter weer 3-3. De technische leiding kon het niet geloven, maar ze waren ook niet bang. De winst zou er wel komen beredeneerden ze. En ze hadden gelijk.

Het was namelijk Jannes die in de 88e minuut de wedstrijd op slot gooide. Das Dritten brak over rechts door en er kwam een lage voorzet vanaf die kant. Jannes stond op de vijf meter en gleed de niet te missen kans tegen de netten aan. Euforie overal en vooral bij kleine Jannes. Het mannetje rende naar zijn teamgenoten. Ook zag hij in zijn ooghoek dat papa Gerrit nu wel keek. Wat keek het knulletje trots en ook zijn papa glinsterde van enthousiasme.

Niet veel later floot scheidsie af en kon het feest los. Eerst met een krat op het veld, daarna met een krat in de kleedkamer ingedaan door de technische leiding en vervolgens volle bak in de kantine.

'Papa, papa, papa', riep Jannes weer. 'Mag ik ook alsjeblieft nog een poosje in de kantine blijven?'

Gerrit keek even naar DGL. Die knikte. 'Ja zoon, dat mag. En weet je: dit is de eerste keer in mijn hele leven dat ik eens zonder afschuw naar je kijk. Ik wil het niet trots noemen, maar het is nu in ieder geval een keer niet volledig om me rot voor te schamen', zei Gerrit.

Zodoende ging kleine Jannes die avond met een goed gevoel slapen. In zijn dromen kreeg hij mediatraining en deelde hij handtekeningen uit. Hij baalde er van dat hij volgende week niet hoeft te voetballen, maar 28 oktober mag hij de wei weer in thuis tegen De Krimse Blunders (DKB). Tot dan!*2

*1 Disclaimer vanuit het bestuur: Het is niet zo dat VV Avereest een toegangsoord voor het rooie ras is. We hebben er nu vier binnen de gelederen, maar dit is puur uit financieel oogpunt. Met de subsidie die de vereniging voor deze vier 'jongens' krijgt hebben wij als club de financiering van de nieuwe kantine rond kunnen krijgen. Aangezien deze nu rond is wensen wij er binnen de verenging ook niet meer te verwelkomen. Ons asielbeleid is in deze dus stopgezet.

*2 Voor de context van de lezer: Mocht u nu echt geen idee hebben waar dit hele verslag op slaat, kijk dan even onderstaand filmpje en lees het verslag nog een keer vanuit zijn ogen. Bigball Jelle is daarom vanaf nu omgedoopt tot Jannes. Mocht u de kleine knul bij onze sponsor in de Jumbo zien, zwaai een keer naar hem, dat vindt hij leuk.

https://www.youtube.com/watch?v=o-FgnazD2JI